در ميان خروارها نگارش جهاني و انسان دوستانه گوته در فاوست اين شعر را بسيار دوست دارم:

نفرين بر هر آن چه که روح آدمي را
با جذبه و جادو به سوي خويش مي کشد
و او را در اين ماتم کده با
نيروهاي اغوا و فريب دربند مي کشد!
فراتر از همه نفرين به انديشه هاي والا
که جان، خويشتن را با آن ها اسير مي سازد!
نفرين بر فريننده گي خيالات
که باري اند بر دوش خرد!
نفرين بر هر آن چه در روياها بر ما وارد مي شوند
به هيات فريبکار شهرت، به هيات نام دارندگي!
نفرين بر هر آن چه که تملکش
مثال تملک بر همسر و فرزند يا خدم و حشم مي فريبدمان!
نفرين بر دارايي که با گنجينه هايش
به اعمال بي پروايانه تهييج مان مي سازد،
با فريبي که در نشاطي به باطل
مخده هاي آسايش را براي مان فراهم مي سازد!
نفرين بر نوشيدني هاي آرام بخش انگوري!
نفرين بر آن مرحمت اعلاي عشق!
نفرين بر اميد! نفرين بر ايمان،
و پيش از همه، نفرين بر صبوري!