آوای رهایی
پراکنده های سینا مالکی
ولايتي: احمدي نژاد رو ول كنين، يه چي مي گه
ولايتي، وزير خارجه دولت هاي مير حسين موسوي و هاشمي رفسنجاني و همين طور مشاور امور بين الملل آقاي خامنه اي، در مصاحبه اي با لوموند گفته كه تنها كسي كه مسئول سياست خارجي در ايران و مسائل استراتژيك است، مقام رهبري است و شما كاري به ديگر گفته ها نداشته باشيد. به راستي اين حرف به چه معناست؟
در شرايط حال حاضر كه رئيس جمهور جديدا زيست شناس مان كه تنوانسته توليد كننده ايدز در جهان را هم به همه مردم هستي معرفي كند، حرفش خريدار نداشته باشد، من هم موافقم. البته هم طبق قانون فعلي دست ولايت فقيه كاملا باز است. اگر چه در ايران فقط قدرت حقوقي تعيين كننده نيست كه بيش تر از آن دست نيروي حقيقي را بايد به ميان آورد. اما به هر حال، اگر رئيس جمهور يك كشور نتواند حتي در ديپلماسي خارجي دستي داشته باشد كه بابا ول معطل است.
حقيقت اين است كه در هيچ جاي قانون اساسي هم نيامده كه رهبر مسئول سياست خارجي نيز است. در اين زمينه او تنها مي تواند مباني كلي را مشخص كند. اما اين قدر احمدي نژاد در امور ديپلماتيك وارد بود كه در نهايت همه خوشحال مي شوند اگر سياست خارجي را شخص رهبر در دست بگيرد.
حالا همه اينا به كنار واقعا اين احمدي نژاد خيلي اعتماد به نفسش بالاست. موتلفه و هاشمي و ولايتي و اصلاح طلب و برانداز و... همه مي گويند كه بابا يكم بيش تر دقت كن و او نه تنها كوتاه نمي آيد كه هر روز هم اكتشاف علمي جديدي از قبيل اين ادعاي زيست شناختانه جديد را ارائه مي كند.
زاهدان در آتش
بار ديگر دقايقي پيش يعني ساعت 10 شب، بمبي در زاهدان منفجر شد. تا دقايقي بعد نيز صداي رگبار و برخورد مسلحانه شنيده مي شد. اين هم خبر ايرنا در اين باره. آمريكا بي ترديد در آموزش و طرح ريزي اين اعمال تروريستي با اين حجم پي در پي دست دارد. ديگر براي من ترديدي باقي نمانده است. او جنگ امنيتي خود را شروع كرده است. اين ها نشانه هاي روشني براي ايران به جهت اعمال سياست هاي جديد آقاي بوش و تيم مربوطه است.
------------------------------------------------------------------------------------------------
در حالي كه برخي از احتمال حمله با آر پي جي به كلانتري 19 و بعد درگيري مسلحانه دارند. خبر بازتاب ضمن اشاره به تلفات بالاي آن، آن را بمب گذاري احتمالي در حوالي كلانتري اما در يك مجتمع مسكوني دانسته است.
خبر فارس
خبر مهر
------------------------------------------------------------------------------------------------
خبر تكميلي بازتاب
خبر تكميلي فارس
يك زن رئيس دانشگاه هاروارد مي شود
دانشگاه هاروارد 371 سال قدمت دارد. اين دانشگاه بزرگ ترين و بهترين دانشگاه جهان بر طبق تمامي شيوه ها و روش هاي رنكينگ است. بسياري از نوابغ تاريخ علم و فرهنگ جهان از اين دانشگاه برخاسته اند. خلاصه اين كه مهم ترين مركز علمي و فرهنگي جهان است و مي رود كه يك زن براي نخستين بار رئيس اين دانشگاه شود. اين خبر بسيار مسرت بخش را در نيويورك تايمز به صورت كامل بخوانيد.
فتح، حماس و زنان و كودكان فلسطيني
خوب بالاخره تحريم هاي غرب كار خودش را كرده است. فتح و حماس به جان هم افتاده اند و تا كنون صد نفر در جريان اين منازعات داخلي جان باخته اند. اين تعداد فكر كنم برابر حداقل ده عمليات تروريستي انتحاري باشد. اما در كنار اين رويدادها كه جهان دائما به آن مي پردازد و در شرايطي كه فتح و حماس در مكه در حال مذاكره بر سر تشكيل دولت وحدت ملي هستند. ديروز تلويزيون الجزيره گزارشي از غزه نشان داد كه در آن كودكان و زنان فلسطين عليه اين درگيري ها شعار مي دادند و شيوه هاي رفتاري حماس را مسئول آن مي دانستند. آن ها مي پرسيدند كه حماس در يك سال گذشته براي ما چه كرده است؟ ما از گرسنگي، بيماري و... مي ميريم و آن ها تنها به قدرت طلبي خود فكر مي كنند. همين حرف ها يك سال پيش درباره فتح گفته مي شد. اين نشان مي دهد كه چقدر مردهاي حاكم در احزاب فلسطيني، سكولار و مذهبي، از خواسته هاي حقيقي كودكان و زنان خود دورند. زنان غزه در شرايط بسيار بدي روزگار مي گذرانند. رنج از دست دادن شوهر، برادر و... در كنار حاكميت وحشيانه مردسالاري فلسطيني به رنج گرسنگي و رنج سير كردن شكم كودكان و... اضافه شده است. در ايم ميان مردان فتح و حماس رنجي تازه براي ان ها آفريده اند و ان هم عدم امنيت است. امروز زن فلسطيني تنها در پست هاي بازرسي اسرائيلي جان نمي بازد او حتي در خيابان ها غزه تحت حكومت هم ميهنان خود نيز امنيت ندارد.
طغياني در برابر نظم نوين نئوليبرال
گارتن استاد دانشگاه ييل در مقاله زير به بررسي مشكلات نوين نظام سرمايه داري نئوليبرال از ديدگاه ‍ژوزف استيگليتز رئيس سابق بانك جهاني و مشاور تيم اقتصادي بيل كلينتون است. كمي پس از برگزاري مجمع جهاني اقتصاد در داووس بد نيست اين را هم بخوانيد.
طغیان مقتدرانه
نیوزویک بین المللی، جفری گارتن


بزرگان اقتصاد جهانی، همچنان با اجماعی کوته نظرانه، معتقدند که پروسه جهانی سازی (Globalization) بسیار موفق بوده است. به عنوان مثال در روزهای اخیر، هنری پالسون، وزیر خزانه داری ایالات متحده، بن برنانک رییس اداره تغذیه و گردون براون، وزیر خزانه داری بریتانیا، به نفع جهانی سازی سخن گفته اند.
اندیشمندانی همچون مارتین ولف و جادیش باگواتی، همانند بسیاری از شرکت کنندگان همايش صندوق بین المللی پول (IMF) و بانک جهانی در هفته اخير، معتقدند که جهانی سازی بیشتر پاسخی به مساله فقر و تهدید محیط زیست می باشد. به همین دلیل توجه به صحبت های ژوزف استیگلیتز استاد منتقد، برنده جایزه نوبل، عضو سابق موسسه مشاوران اقتصادی در زمان بیل کلینتون و رییس بخش اقتصاد بانک جهانی که نگاهی متفاوت به این مساله دارد، ارزشمند می باشد.
وی در کتاب جدید خود «کارامد کردن جهانی سازی» که در این هفته منتشر شده، انتقادات شدیدی از روشهای علمی سنتی نموده است. در حالی که وی طرفدار بازار آزاد بوده، اما به این فرضیه که جهانی سازی بر اساس آموزه های آدام اسمیت عمل می کند، حمله کرده است. وی می پرسد که برای کشورهای در حال توسعه چه فایده ای دارد که کشورهای عضو گروه هفت (كشورهاي صنعتي)، بازارهایشان را به روي آن ها بگشایند، در حالی که کشورهای فقیر فاقد زیرساختها و راههای لازم برای دریافت این تولیدات نیستند؟ چه فایده ای دارد که آنها را در معاملات پیچیده داخل کنیم در حالی که بسیاری از کشورها دارای ساختار مدیریتی توانا برای بهره وری از این معاملات نیستند؟ چه فایده ای دارد که کشورهای در حال توسعه را وادار کنیم که بازارهای مالی خود را به روی بانکهای بین المللی بگشایند، بانک هایی که اصولا خواهان مشتریان چند ملیتی بوده و این امر موجب آن خواهد شد تا بانک های محلی از چرخه تجارت خارج شده و بدین ترتیب ورشکسته گردند؟
استیگلیتز توجه ویژه خود را بر دوگانگی سیاست های کشورهای ثروتمند در کمک به ملل در حال توسعه مبذول می دارد. به عنوان مثال وی می گوید، روند توسعه دوحه که در حال حاضر در وقفه به سر می برد همواره بیش از آنکه مربوط به توسعه باشد، در جهت دستیابی کشورهای ثروتمند به بازارهای جهان سوم و محافظت از منافع شرکت های آنها بوده است. وی می گوید با این همه دولت های گروه هفت، سوبسید تولیدات کشاورزی یا تعرفه های گمرکی مربوط به کالاهای صنعتی تولیدی کشورهای در حال توسعه را کاهش نمی دهند. مطابق محاسباتی که او انجام می دهد تعرفه های گمرکی که کشورهای در حال توسعه برای کشورهای فقیر وضع می کنند، سه برابر آن چیزی است که برای کشورهای ثروتمند وضع می شود. وی ایالات متحده، اتحادیه اروپا و ژاپن را به دلیل عدم آزادسازی قوانین واردات در بخشهای ساختمان سازی یا حمل و نقل که دولت های جهان سوم در این بخش ها قابلیت رقابت دارند، محکوم می کند.
بررسی های استیگلیتز حتی اگر حرف جدیدی نداشته باشد، اما چشمان هر فردی را باز می کند، چرا که این بررسی ها مستحکم و دقیق بوده و با شفافیت و اهتمامی که در میان اقتصاددان های مجرب نادر بوده، تنظیم شده است. این که این بحث ها ایده ای جدید نمی باشند، دلیل آن نخواهد بود که آنها را نادیده بگیریم. بعنوان مثال دهه های متمادی طول کشید که ایده های جان مینارد کینز کنار گذاشته شوند. سیاست هایی همچون رفاه اجتماعی که زمانی رادیکال محسوب می شدند، تقریبا یک نسل پیش از آنکه سرانجام پذیرفته شوند، مورد مناقشه بود.
لذا تعجب برانگیز نخواهد بود در صورتی که اکثر دستورالعمل های استیگلیتز به وسیله شرکت کنندگان اجلاس سنگاپور که اکثر آنها نگران اتفاقاتی بودند که در دوران کوتاه مدریتشان رخ می دهد، مورد قبول قرار نگیرد. واقعیت این است که پیشنهادات استیگلیتز بسته ای در هم ریخته می باشند. برخی از آنها همچون بخشش بدهی های کشورهای فقیر به صندوق بین المللی پول با اهمیت هستند. همچنین تاکید بر تاسیس دیوان دادرسی بین المللی برای اعمال استانداردهای زیست محیطی جدید و ایده جلوگیری از پرداخت وام به کشورهای در حال توسعه ای که بدهی های آنها بپایان رسیده، ارزشمند می باشد. اما برخی از پیشنهادات وی مساله برانگیز می باشد.
به نظر من بزرگترین سوتفاهم بزرگنمایی کشورهای رو به توسعه ای مانند برزیل در برابر کشورهایی همچون سری لانکا می باشد، چرا که مسائل و چشم اندازهای آنها بسیار متفاوت می باشد. علاوه بر این، وی از آزادسازی بازار کشورهای ثروتمند حمایت نموده بدون اینکه از کشورهای فقیر بخواهد تا در عوض امتیازات انحصاری به کشورهای ثروتمند اعطا کنند، امری که اگر چه از لحاظ اقتصادی مشکلی ندارد اما از نظر سیاسی ساده لوحانه محسوب می گردد. پیشنهاد دور از انتظار دیگر این است که سیستم جدیدی طراحی شود به گونه ای که کشورها بتوانند بسته به میزان توسعه یافتگی خود از قوانین متفاوتی پیروی کنند. علاقه وی به قانونمند کردن همکاریهای بین المللی، جریان سرمایه و تکنولوژی که وی طرفدار آن می باشد را محدود می سازد.
سرانجام اینکه فرستادگان اجلاس سنگاپور نمی بایست ارزش بحث های استیگلیتز، به خصوص تشریح چالشهای بزرگی که هنوز رخ نداده اند را نادیده بگیرند، حتی اگر این چشم اندازها امروز دور از واقعیت به نظر برسند. با این همه اکثر مناطق آفریقا گرفتار فقری بیچاره کننده هستند. بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین با سیاست های بازار آزاد مخالفت می کنند. صندوق بین المللی پول و بانک جهانی به صورت نابرابر با کشورها برخورد می کنند به گونه ای که حتی حامیان آنها نیز موثر بودن آنها را زیر سئوال می برند. خلاصه اینکه تغییرات جزیی به تنهایی کافی نیستند، اگرچه به نظر می رسد شرکت کنندگان اجلاس سنگاپور مایل به چنین تغییراتی هستند. .
گارتن استاد در اقتصاد و بازرگانی بین المللی در مدرسه مدیریت دانشگاه ییل می باشد.
اراجیف بافی از جنس ژورنالیستی
شلیک به برادر
ساعت کمی از 7:30 بعد از ظهر گذشته. می روم روزنامه بخرم. هم چنان زاهدان هستم. اول می روم به سمت روزنامه فروشی چهار راه پایینی. چهار راهی در یک محله به قولی بالای شهر و نسبتا پر رفت و آمد. یادم می آید این روزنامه فروشی اعتماد ملی نمی آورد. راه را کج کرده و به سمت دیگری می روم. در بازگشت صدای رگبار می آید از همان چهار راه. جلوتر می روم، چهار راه بسته شده، ماشین ها ترافیک شلوغی تشکیل داده اند؟ از کسی می پرسم چه شده است؟
می گوید: «آمدند، جلوی چراغ قرمز ایستادند، کلاش ها را در آوردند و به نیروهای انتظامی شلیک کردند. سه سرباز صفر و یک سرگرد را کشتند و فرار کردند. » همین. من مانده ام یعنی چه کسی مسئول است؟ عبدالمالک؟؟!! انفجار شب عاشورا را به یاد می آورم. یکی می گفت بمب نبوده، کپسول گاز بوده، اما بسیاری تایید می کنند که بمب بوده، اما خبری منتشر نشده است. تا کنون چنین وحشی گری را در سطح شهر ندیده بودم. یعنی قرار است از این به بعد در داخل شهر باشند؟
درگیری های فرقه ای مدت هاست به بلوچستان هم در حال وارد شدن است. برای رفع آن هوشمندی می خواهد. می گویم خدایا مربوط به همان طرحی نباشد که آمریکا برای شلوغ کردن ایران دارد و هرش آن را افشا کرد. به هر حال این خشونت، اگر شعله ور شود، مدت ها کشور را اسیر خواهد کرد؟ آیا می شود کمی بیدارتر شویم؟ می شود یک لحظه بی خیال با ماشین مزاحم دختران شدن بشویم و به سرنوشت هم فکر کنیم؟ هم ما، هم دولت مردان. به خدا خطر جدی است، باید کاری کرد و جلوی این طرح های ضد ایرانی را گرفت.
------------------------------------------------------------------------------------------------
گزارش خبری ایرنا از این حادثه
عبدالمالک ریگی مسئولیت حادثه را به عهده گرفت