خوب بالاخره تحريم هاي غرب كار خودش را كرده است. فتح و حماس به جان هم افتاده اند و تا كنون صد نفر در جريان اين منازعات داخلي جان باخته اند. اين تعداد فكر كنم برابر حداقل ده عمليات تروريستي انتحاري باشد. اما در كنار اين رويدادها كه جهان دائما به آن مي پردازد و در شرايطي كه فتح و حماس در مكه در حال مذاكره بر سر تشكيل دولت وحدت ملي هستند. ديروز تلويزيون الجزيره گزارشي از غزه نشان داد كه در آن كودكان و زنان فلسطين عليه اين درگيري ها شعار مي دادند و شيوه هاي رفتاري حماس را مسئول آن مي دانستند. آن ها مي پرسيدند كه حماس در يك سال گذشته براي ما چه كرده است؟ ما از گرسنگي، بيماري و... مي ميريم و آن ها تنها به قدرت طلبي خود فكر مي كنند. همين حرف ها يك سال پيش درباره فتح گفته مي شد. اين نشان مي دهد كه چقدر مردهاي حاكم در احزاب فلسطيني، سكولار و مذهبي، از خواسته هاي حقيقي كودكان و زنان خود دورند. زنان غزه در شرايط بسيار بدي روزگار مي گذرانند. رنج از دست دادن شوهر، برادر و... در كنار حاكميت وحشيانه مردسالاري فلسطيني به رنج گرسنگي و رنج سير كردن شكم كودكان و... اضافه شده است. در ايم ميان مردان فتح و حماس رنجي تازه براي ان ها آفريده اند و ان هم عدم امنيت است. امروز زن فلسطيني تنها در پست هاي بازرسي اسرائيلي جان نمي بازد او حتي در خيابان ها غزه تحت حكومت هم ميهنان خود نيز امنيت ندارد.