ای جام جهانی نجس خدا خیرت نده که من را هم وارد کردی. من از بچگی از فوتبال بدم می آمد فقط نمی دانم چرا اگر آلمان قهرمان می شد لذت می بردم الان هم همین طور. واقعا رفتار دوستان پس از شکست آلمان از ایتالیا آن هم به صورت تصادفی در آخرین لحظات واقعا تعجب آوره!!! اما آن چه برای من مهم است تفاوت کشورهای دموکرات با کشورهای پوپولیستی مثل ماست. من نمی دانم همه وبلاگ نویسان که تا دیروز همه از گل و بلبل و بی خشونتی می گفتند از یکدیگر گوی سبقت در خشونت زبانی علیه یک کشور دیگر گرفتند؟؟؟!!! من که فکر نکنم خود ایتالیایی ها هم این قدر خشنود شده باشند از بردشان. بعد از بازی آلمان ها و ایتالیایی ها بسیار راحت با هم دست دادند و تمام. این چیزها را باید یاد گرفت. همه دیدیم که آرژانتینی ها که آن ها هم کشور و مردم پوپولیستی هستند چقدر بی فرهنگی کردند در پایان بازی با آلمان. من آلمان را دوست دارم نه به خاطر فوتبالش به خاطر مردمان بزرگی که دارد. کدام ملت است که با آن ویرانی آن چنان در ظرف 30 سال به قدرت دوم اقتصادی دنیا تبدیل شود؟ قطب دوم علم در جهان؟ مهد فلسفه، خرد و موسیقی؟ واقعا من که دیشب سر در نیاوردم این همه دشمنی با ملت و کشور آلمان برای چه بود؟؟؟؟؟!!!! حالا یا ایتالیا قهرمان می شود یا یکی دیگر اما آن چه در دل می ماند درد عدم تحمل و افراطی گری و دگم پنداری ذاتی ما ایرانیان است. حالا ولی خداییش حذف این برزیلیای عوضی خیلی بیشتر حال داد به من، پاپتی ها : ))))) (اینو گفتم که فکر نکنین خودم رو جدا می دونم)

------------------------------------------------------------------------------------------------

مطلب دردناک و پر از تامل علی افشاری عزیزم: لوح هخامنشی سهم ایران یا اسراییل