سفر اخیر کارتر به منطقه و دیدار او با مشعل رهبر سیاسی حماس، مساله ای هست که نباید از آن سرسری گذشت. جیمی کارتر رئیس جمهور سابق آمریکا، رهبری است که در طول دوران ریاست جمهوری اش ثابت کرد برای آرمان دموکراسی، حقوق بشر و صلح ارزشی بیشتر از آن چه سایر روسای جمهور آمریکا مدعی بودند، قائل است. او بود که تنها معاهده صلح دائمی در خاورمیانه را به سال 1977 میان مصر و اسرائیل موجب شد. معاهده ای که اگر درست و نه از چشمان کوته بین ناظران سیاسی عربی آن زمان دیده می شد، پیروزی بزرگی برای جهان عرب و شکستی برای اسرائیل بود. غیر از این کارتر رژیم شاه را برای آزادی مطبوعات و رعایت بیشتر حقوق بشر تحت فشار گذاشت و همین امر کاتالیزوری در پیروزی انقلاب و سرنگونی شاه شد. اگرچه به واقع نه او و نه هیچ سیاست مداری در آمریکا با سرنگونی شاه موافق نبودند اما به تدریج و از آبان 1358 که سرنگونی شاه قطعی شد، آن ها از ترس کمونیسم به همکاری با نیروهای میانه رو و مذهبی در ایران هم دست زدند. عملکرد کارتر به هر روی نشان داد که می توان در آمریکا هم امیدوار بود، اما متاسفانه دستگاه در حال رشد نئوکان در آمریکا با پشتوانه ریگان به صورتی زیرکانه طرحی را ریخت تا این رئیس جمهور پیروز را از صحنه به در کند. طرحی که به دست دانشجویان پیرو خط امام، مو به مو از 14 آبان 1358 با اعلام ادامه حضور در سفارت آمریکا در 444 روز بعد و در ماجرای اکتبر سورپرایز به پایان رسید. کارتر به سبب شکست در آزادسازی گروگان ها در انتخابات شکست خورد و دانشجویان ضد امپریالیست حامی خط امام!!! درست در فردای پیروزی ریگان گروگان ها را آزاد کردند که به طنزی تلخ شبیه بود. نئوکان ها به صحنه سیاسی وارد شدند و تا به امروز دستگاه سیاست خارجی و جنگی ایالات متحده را در دست گرفتند. اما کارتر از راه باز نایستاد، او به مقاومت معقول و مرحله به مرحله خود ادامه داد، در توده آمریکایی نفوذ کرد به گونه ای که امروز با تمام توانی که صرف می شود، توان نادیده گرفتن او نیست.
سال گذشته کتاب «فلسطین، صلح نه تبعیض» او غوغایی در صحنه سیاسی جهان به پا کرد و نگارنده این سطور خلاصه هایی و مقالاتی درباره کتاب ترجمه کرد و این کتاب را به خواننده فارسی زبان معرفی نمود.
به هر روی «صدای یهودی برای صلح» پتیشنی را برای حمایت از کارتر و اعمال او برپا کرده تا به کاندیداهای ریاست جمهوری آمریکا داده و از آن ها بخواهند سیاستهای کارتر را مبنای سیاست خارجی خود اعلام کنند، من از همه تقاضا می کنم تا این پتیشن را امضا کنیم، تا قدرت توده ای بیشتر این سیاست ها نمایان شود.