آوای رهایی
پراکنده های سینا مالکی
آخرین هفته
از آغاز سال تحصیلی جدید در ایران، به لطف دوستان روزنامه صبح دانشگاه تهران، ستونی هر هفته دوشنبه ها به نام از چهار گوشه جهان شروع به نوشتن کردم که نظرات من درباره مسائل سیاست خارجی و خاورمیانه هست. نوشته زیر آخرین نوشته من در این روزنامه هست که امروز منتشر می شود.
----------------------------------------------------------------------
رقابت های انتخاباتی در ایالات متحده به آخرین هفته خود وارد می شود، در حالی که دو کاندیدای انتخابات، به رقابتی سخت در ایالت هایی مشغول هستند که فاصله آرای نامزدها بسیار نزدیک است. مهمترین این ایالت ها، فلوریدا، جورجیا و کارولینای شمالی در ساحل شرقی و نوادا و کلرادو در غرب ایالات متحده، در حاشیه کوهستان های راکی هستند. فلوریدا و کارولینای شمالی، به خصوص برای دموکرات ها، ارزش بالایی دارد. با مروری به گذشته و نگاهی به انتخابات ریاست جمهوری 2000، به یاد می آوریم جنجالی که بر سر شمارش آرا در فلوریدا اتفاق افتاد و بوش به کاخ سفید راه پیدا کرد. اگرچه، اوباما بدون در نظر گرفتن این ایالت ها نیز از آرای الکترال کافی برای ورود به کاخ سفید در منطقه فدرال واشینگتن دی سی برخوردار است، اما هنوز بخشی از این آرا قابلیت تغییر در آخرین روزها را دارد. در حال حاضر، مناطق ساحل غربی ایالات متحده یعنی کالیفرنیا، ارگان و واشنگتن کاملا آبی پوش شده اند، که به تنهایی 73 رای الکترال را به خود اختصاص داده اند. ایالت های عمده شرق نظیر نیویورک، پنسیلوانیا، نیوجرسی و مریلند نیز آبی پوش شده اند تا آرای تضمین شده اوباما به بیش از 150 برسد. قرمزپوشان جمهوری خواه هم مهمترین ایالت جنوب، تگزاس را از آن خود کرده اند تا توزیع فکری، مذهبی ایالت ها نشان دهنده طرفداران عمده دو حزب بزرگ آمریکا باشد. نکته جالب این انتخابات همراهی مذهبی ترین ایالت آمریکا، میشیگان با دموکرات هاست که به نظر می رسد بیشتر به خاطر جمعیت انبوه سیاه پوست آن باشد. تاثیر رای سیاه پوست ها، به خصوص در کارولینای شمالی دیده می شود که پیشتر جز آرای جمهوری خواهان محسوب می شد. خلاصه آن که، توزیع ایالت های حامی دموکرات ها و جمهوری خواهان نشان می دهد، ایالت هایی که مراکز فرهنگی و دانشگاهی قوی دارند یکپارچه حامی دموکرات ها هستند به استثنای جورجیا و تگزاس که کاری از دست دانشگاه های بزرگی نظیر آستین، تگزاس ای ام و جورجیاتک بر نیامده و عامه مردم همچنان دل در گرو علایق مذهبی مک کین و سارا پیلین دارند.
نکته بسیار مهمی که از توزیع هواداران دموکرات ها در ایالت های مختلف نتیجه می شود، نیاز تاریخی ایالات متحده به تغییر است. آن چه تکاپوی جوانان و دانشجویان آمریکاست، برای ایرانیان یادآور روزهای پرشکوه دلهره و اضطراب پیش از 2 خرداد 76 است. تا آن جا که دست غیب و حامیان الهی سارا پیلین در کار نباشد، جهان در روز 4 نوامبر در انتظار جشن بزرگی خواهد بود. شرایط جهانی در چنان مرحله تاریخی قرار گرفته که پیروزی اوباما در انتخابات اگر درست درک شود، ارزشی برابر جشنی دارد که در واپسین روز جنگ جهانی دوم، سراسر گیتی را فرا گرفت. جنبش و خروش فعلی در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده یکی از با شکوه ترین و زیباترین لحظات مبارزه بشر برای آزادی، حقوق بشر و امنیت اجتماعی است. از کارگران کشتی سازی در اوهایو و ایندیانا تا دانشمندان و متخصصین ماساچوست، ویرجینیا و کالیفرنیا گرد هم آمده اند تا بورژوازی ملی ایالات متحده را از چنگال آریستوکرات های نئوکان نجات بخشند. مردمان جهان نیز آن ها را تنها نگذاشتند، 8 سال مقاومت، 8 سال نگارش، 8 سال اعتراض تا آن جا که امروز 80% جهانیان خواهان حضور اوباما در کاخ سفید و چه خوشمان بیاید و چه نیاید، رهبری جهان هستند. از کودکان رنجور کابل، هرات، قندهار و مزارشریف تا زنان آواره بصره، دیالی و بغداد و تا تمام ستم کشیده های جهان که درد هفتاد سال سیاست های ایالات متحده را بر دوش کشیدند و در هشت سال اخیر در بدترین موقعیت قرار گرفتند، منتظر تصمیم مردم دوست داشتنی، پاک دل و بی ریا ایالات متحده هستند و این مردم تا کنون پاسخ مثبتی به خواست جهانی داده اند. با این حال، این هفته پایانی از اهمیتی بزرگ برخوردار است، خصوصا در ایالت هایی که اوباما با حاشیه ای ضعیف پیشی گرفته است.
تلاش اوباما در این انتخابات برای پیروزی، حکایت کار عمیق و ریشه ای بود که به خصوص برای داعیه داران اصلاحات در ایران درس آموز است. جنبشی که به راه انداخت و دمیدن روح امید در مردمی که رنجور از سیاست های بوش به بی خیالی روی آورده بودند، کاری سخت بود که او کرد. چه سوسیالیست باشیم، چه لیبرال و چه اندیشه هایمان را از مذهب بگیریم، باید از آن چه او کرد یاد بگیریم، به خصوص افرادی که در ده سال اخیر دائما در ایران شعار تغییر داده اند، اما شعارشان جز گوش اندکی، بسیارانی را نوازش نکرده است.
-------------------------------------------------------------------
نوشته های قبلی:
آخرین مناظره
انتخاباتی برای جهان